|
Sophia (+ string quartet) - Jun. 8 '05: Paradiso, Amsterdam (NL) supporting Mercury Rev |
| "It's
going to be quite a unique band line-up, more acoustic-based, with just
acoustic guitar, brushed drums and the string quartet" Review Mercury Rev zorgt met imposante show voor gedenkwaardige avond Mercury Rev & Sophia (support) 9 mei, Paradiso Amsterdam De vorige twee optredens van de band in Amsterdam (de matige doortocht als voorprogramma van Nick Cave niet meegerekend) waren beiden dermate geweldig dat ik meteen twee tickets haalde zodra dit concert in de voorverkoop kwam. Dat Sophia later als voorprogramma werd toegevoegd, maakte het natuurlijk helemaal de moeite waard. Robin Proper-Sheppard, tot en met z’n schoenen in het wit gestoken, bracht met zijn strijkkwartet en drummer een set van vooral oud werk. Ik ben zelf vooral liefhebber van de wat hardere nummers, maar de songkeuze van vanavond loog er ook niet om: So Slow, Swept Back, If Only, I Left You, Razorblades (live primeur!), Bastards en The Sea. Hopelijk zijn er niet te veel mensen teleurgesteld die pas tegen 21 uur binnen kwamen zoals op het kaartje vermeld stond, want Sophia begon al een uur eerder. In ieder geval waren zij dan wel net op tijd voor Mercury Rev. Het laatste album van de groep vind ik toch net wat minder dan de twee voorgaande platen, maar live bleken de nieuwe nummers een enorme meerwaarde te krijgen. Zeker in combinatie met de prachtige visuals op de achtergrond, die qua sfeer (animaties, natuurfilms en quotes van beroemde denkers) perfect aansloten op de liedjes. Hoogtepunt van die combinatie was toch wel Tonite It Shows, met een ballerina op het doek en Jonathan die als een soort tovenaar de pianoklanken uit zijn vingers lijkt te toveren, op het laatst even inhoudt en met enkel een handgebaar de totale lichtinval lijkt te veranderen. Dat ene moment, hij leek er zelf net zo verbluft over als de zaal. Kippenvel... Bijna twee uur lang is het wegdromen op Holes, Tides of the Moon en zoals gezegd heel veel nieuw werk. De wereld lijkt een groot dirigent te zijn verloren aan Jonathan; met weidse armgebaren zweept hij de drummer en de andere bandleden op tot grootse prestaties en gaat zelf ook volledig op in de muziek. Net als wij in het publiek, dat na elk nummer uitzinnig staat te applaudisseren. De band lijkt alleen maar beter te gaan spelen na deze bijval uit de zaal. Als Jonathan na The Dark Is Rising en het zinnetje ‘I’m my Dreams I’m always Strong’ in zijn bekende gespannen spierballen-pose het slotakkoord de zaal in stuurt, lezen we op het doek: ‘When you are in awe, you are closest to understanding’. Daar valt niets meer aan toe te voegen. Toolhead, Graz.nl forum Set list 1. So slow (Robin + strings) 2. Swept back (Robin + strings) 3. If only 4. I left you 5. Razorblades 6. Bastards 7. The sea     photos: copyright George Henze |