| Sophia - Feb. 24 '07: Muziekodroom, Hasselt (BE), with Alamo Race Track |
|
Set list I left you Swept back Where are you now? Pace Oh my love Every day Big City Rot If only P1/P2 Lost Bad man Ship in the sand The sea ----------- Birds So Slow Desert Song No. 2 The River Song Review Een uitgekiende combinatie van weemoed en harder werk Het alom geprezen album ‘People Are Like Seasons’ bezorgde Sophia’s Robin Proper-Sheppard een enorme faalangst. Bijna was er geen nieuwe Sophia cd meer gekomen. Dankzij een edelmoedige drummer en een huis in the middle of nowhere in Engeland, herpakte Robin zich. Vorig jaar kwam hij dan eindelijk ook op de proppen met 'Technology Won’t Save Us', een album dat de lijn van de vorige plaat verder doortrok. De fans konden opgelucht ademhalen. Robin Propper-Sheppard was terug. Enorm tevreden met zijn herrezen geesteskind, gaf hij aan opnieuw zin te hebben in het optreden. Na een aantal bezoeken aan België eind 2006, was het zaterdag voor de derde keer de beurt aan de Muziekodroom. In Hasselt werd Sophia voorafgegaan door Alamo Race Track. Dit Nederlandse viertal kreeg, want zo hoort dat tegenwoordig, een ware populariteitsboost na een youtube hitje. Nadat ze in januari De Nachten mochten opvrolijken, werden ze ook uitgenodigd in Limburg. Daar brachten ze degelijke gitaarmuziek met een resem invloeden van lang voor het youtube netwerk. Met hun knappe samenzang en catchy gitaarrifjes wisten ze zeker te overtuigen. Ze vormden een waardig voorprogramma, maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat de herinneringen aan hun optreden bij de eerste tonen van Sophia meteen uit ons geheugen gewist werden. Sophia opende erg zwaarmoedig met I Left You. Toen Robin Propper-Sheppard de eerste regels zong, werd de zaal muisstil. De eerste slag was binnengehaald. Ze vervolgden met het sterke Swept Back. Deze twee nummers zijn afkomstig uit hun album 'People Are Like Seasons' uit 2004. Pas het derde nummer Where Are You Now kwam uit de nieuwe Sophia plaat. "The whisky and gin. They ain’t helping things", zong Robin overtuigd. Hij is de tristesse in eigen persoon, maar dat zou je hem niet nageven als je hem ziet. Met zijn brave kraagje boven zijn nette trui, ziet hij er eerder een fils à papa uit die per ongeluk op het podium beland is. Robin Proper-Sheppard heeft echter zijn uiterlijk niet nodig om geloofwaardig te zijn. Muzikaal zat het dan ook zeker goed. Sophia ging er voor en dat geldt niet enkel voor Robin, maar voor elk bandlid. Hoewel hij voor de laatste plaat het merendeel van de instrumenten zelf inspeelde, was dat niet te horen aan de live vertolking. Met een flinke dosis bezieling palmde Sophia de MOD in. De zaal droeg Sophia op handen en Robin mocht dan ook op enkele liefdesbetuigingen rekenen van het publiek. De weldoordachte setlist bevatte veel nummers uit het recente 'Technologie Won’t Save Us', maar ook uit 'People Are Like Seasons' en uit de oudere platen, zoals 'The Infinite Circle' en de live-plaat die ze op de Nachten opnamen in 2001. De hardere nummers werden afgewisseld met uitgekiende rustpunten en weemoed. Sophia weet de sfeer van op de cd’s perfect te vertalen naar het live spelen. De aanwezigen zullen het beamen: dit was je ogen dichtdoen, je laten meeslepen en genieten. Dat er nog tal van Sophia cd’s mogen komen! Tessa Joris, www.damusic.be 
Photo's by Razziphoto.com         Photos by Tania Tampieri            Photos by Rien Geypen        |