| 
Set list
Technology Won't Save Us
Lost (She Believed In Angels)
Birds
Where Are You Know
Oh My Love
The Desert Song no. 2
Twilight At The Hotel Moskow
Easy (If You Want Me)
Bastards
The Sea
Directionless
Band
Vocals + acoustic guitar: Robin Proper-Sheppard
Drums: Jeff
Townsin
Double bass: Philip Lethen
Guitar: Malcolm Middleton
Keyboards: Stevie Jones
Additional vocals: Melanie De Biasio
Trumpet: Andrew Blick
String quartet and woodwind section: directed by Calina de la Mare
Stage line up
Dinosaur Jr
Sophia
Flip Kowlier
Badly Drawn Boy
The View
The Rifles
Biffy Clyro
Art Brut
Nosfell
.jpg)
Review 1
Is minder dan toch meer?
Al wekenlang konden we op sophiamusic.net lezen hoe speciaal het enige
zomeroptreden van Sophia wel zou worden. Het moet gezegd, qua podiumbezetting
liet het collectief rond de uit California afkomstige Robin Proper-Sheppard
dit weekend enkel I'm From Barcelona achter zich. Wij telden naast
zeven blazers en strijkers de gebruikelijke toetsenist, drummer en
(contra)bassist. Sporadisch ook nog een trompetist en zangeresje.
En natuurlijk de man zelf (met lange lokken!) en - last but not least
- ex-Arab Strap gitarist Malcolm Middleton. Kortom, een Collectief
met grote C waarmee je alle kanten uit kan.
We zeggen het niet graag - wij houden namelijk zielsveel van Sophia
- maar het duurde toch een aantal nummers voor het ons duidelijk werd
waar het met deze unieke show naartoe moest. Waar de klassiek geschoolde
strijkers en blazers het mogelijk maakten om de titeltrack van Technology
Won't Save Us live te brengen, hadden we Lost liever in de iets hardere
albumversie gehoord. Ook de duetten met een Brussels zangeresje leken
spannender aangekondigd dan ze uiteindelijk waren. Tijdens Where Are
You Now hoorden we haar nauwelijks, maar tijdens Oh My Love bood ze
naar het einde toe toch een mooie meerwaarde. Terwijl Desert Song
N°2 - met over een kabel struikelende Proper-Sheppard - als vanouds
onsterfelijk klonk, vloeiden het filmische Twilight at the Hotel Moscow
en het van Orbital toetsjes voorziene Easy (van de tour-cd Collections:
One) als flinterdunne instrumentals langs ons heen. Meteen begrepen
we ook waarom Robin Proper-Sheppard vroeg in het optreden met ons
deelde dat hij voor het eerst sinds De Nachten (januari 2001) een
slapeloze nacht had nét voor een optreden. Dit was inderdaad
een gewaagde onderneming. Toch siert het hem dat hij het aandurft
om zijn nummers in een volledig nieuwe garderobe te hijsen. Voor ons
hoefde de extra laag honing misschien niet, maar toch was dit alweer
een beklijvende passage van Sophia. Wegens tijdsdruk sneuvelde Razorblades
van de setlist, maar met Bastards, een bloedmooi The Sea en het ultiem
autobiografische Directionless - over het achterlaten van z'n dochtertje
in de vroege Sophia dagen - kreeg de Marquee toch nog een indrukwekkend
slottrio.
Jaren geleden zagen we Proper-Sheppard in z'n eentje de Gentse Kinky
Star de zevende hemel inspelen, vanavond hoorden we een voltallig
engelenkoor het niet per se beter doen. Kwatongen zullen ons nu misprijzen,
maar eigenlijk willen we alleen maar zeggen dat de man en z'n breekbare
songs volstaan om een mooi muziekmoment neer te zetten.
Christophe Demunter, GoForMusic.be, 17.08.2007
Review 2
Inégal!
C'est l'histoire d'un concert dont on ressort frustré! Car
tout avait bien commencé, mais tout s'est terminé dans
un ennui profond. Entamée sur un registre pop-rock, la prestation
de Sophia a ensuite sombré dans de l'expérimentation
planante à n'en pas finir... au point de décourager
les fans les plus assidus qui patientaient depuis un moment aux premiers
rangs. Robin Proper-Sheppard reste une incontestable pointure musicale,
là n'est pas la question.
Mais quand le génie se perd dans ses propres brumes, il en
ressort un concert arty plus qu'artistique, expérimental plus
que transcendental. Perdu seul sur les cîmes de l'avant-garde,
Shepperd a oublié qu'un public de festival souhaitait avant
tout une musique un minimum entraînante, au contraire de celui
qui vient pour un concert unique en salle et est prêt, voire
demandeur, de sortir plus des sentiers battus. Le bilan donne donc
un concert en demi teinte et deux parties: cinq titres magnifiques
et une autre moitié qui a sombré dans la recherche et
le sous-développement.
FVDC, GoForMusic.be, 17.08.2007
Review 3
Robin Proper-Sheppard van Sophia had véél volk uitgenodigd
voor een speciale, akoestische set: blazers, vier strijkers, singer-songwriter
Malcolm Middleton op piano en een staande bassist. Dat leverde erg
mooie momenten op, maar we misten wel wat fond: na zijn uitstekende
elektrische shows eerder dit jaar, willen we gewoon zijn pinnige gitaarwerk
horen.
Inge Schelstraete + Kristof Hoefkens + Sasha van der Speeten,
De Standaard, 18.08.2007
Review 4
Schoonheid brengen in een geur van braadworsten, berenlullen en tandoori
chicken wraps: Sophia, de Britse indieband rond gekwelde ziel Robin
Proper-Sheppard (lees het even depressieve als hilarische Humo-interview
van een paar maanden geleden er maar op na) probeerde het, en slaagde
maar met moeite.
Het optreden: Sure, Sophia's set was intiem, fijngevoelig en, kom,
doorleefd, maar wat zelfs een batterij violen, een trompet, een dwarsfluit,
een fagot en nog minstens vijftien andere volkomen onhippe toeterinstrumenten
niet konden verhullen, is dat een behoorlijk deel van Sophia's songs
eigenlijk gewoon saai is. Of lag het misschien aan onze legendarisch
korte attention span dat we bij vlagen begonnen weg te dromen over
verre stranden, blauwe luchten en -vreemd genoeg - Jeannine Leduc?
We think not. Niettemin: de schaarse rockmomenten (nu ja) waren meer
dan aardig. Meer van dat in de toekomst!
Hoogtepunt: '(Some men are) Bastards': mooi én herkenbaar.
Quote: 'Ik heb besloten er toch maar geen akoestisch concert van te
maken. Als jullie een akoestisch concert willen, moeten jullie maar
naar Juliette & The Licks gaan'. Plus minstens vijftien lofbetuigingen
aan het adres van Brussels, Ghent, Brussels, Brussels, De Nachten
en Brussels, die culmineerden in een duet met een ravissante Brusselse
(yep!), wiens ongetwijfeld fenomenale stemgeluid helaas te fragiel
was om door het menselijk oor te worden waargenomen. Dommage!
3/5
NJ, Humo, 17.08.2007
Review 5
Zanger Robin Proper-Sheppard heeft een speciale band met België
en andersom. Speciaal voor deze show komt hij met een symfonieorkest
met veel strijkers. Precies zoals hij dat een paar jaar geleden tijdens
het festival De Nachten in Antwerpen deed, waarvan later een live-cd
verscheen. Dit prachtige optreden voor een gedisciplineerd stil publiek
vol liefhebbers toont aan hoe enorm breed het aanbod op dit festival
kan zijn. Terwijl er vanuit de verte technobeats en het geluid van
hardcoregitaren komen overwaaien, zet dit buitensporig melancholieke
talent in de Marquee de klok even stil en brengt hij het publiek even
tot bezinning. Een prestatie van formaat.
OOR, 18.08.2007
Review 6
In een goed volgelopen Marquee staat Robin Proper Sheppard inmiddels
zijn gitaar te stemmen. Al weken van tevoren kondigde de voormalige
The God Machine-frontman een wel heel speciale Sophia-show aan voor
Pukkelpop. Strijkers, blazers, trompettisten en gastmuzikanten moesten
voor magie zorgen en deden dat ook. Eindelijk krijgen we de liveversie
van Technologie Won’t Save Us, bombast uit het gelijknamige album
uit 2006 te horen. Sheppard geeft aan dat hij de nacht voordien niet
heeft geslapen omwille van de zenuwen voor deze show, verder verklaart
hij enkel in België al ‘speciale’ shows te hebben gespeeld
(wij denken terug aan de live-cd opgenomen tijdens de Nachten, zes
jaar geleden) wat zijn status als publiekslieveling uiteraard alleen
maar ten goede komt. Hoogtepunten uit de set vinden we terug in het
wondermooie Where Are You Now en een adembenemende versie van hitsingle
Oh My Love, beiden voor de gelegenheid in akoestische duetvorm gebracht.
Zeker noemenswaardig zijn ook het ijzingwekkende The Sea en bloedstollende
hekkensluiter Directionless. Conclusie: bijzonder mooie show, maar
veel te kort. Het liefst zien wij Sophia dit herhalen, maar dan in
een donkere club waar absoluut geen tijdsdruk is en Sheppard ongestoord
twee uur lang kan spelen.
PVG + KV, DaMusic.be, 23.08.2007
Review 7
De passage van Sophia daarna is beladen met hoge verwachtingen. Frontman
Robin Robin Proper-Sheppard had immers ruim voor Pukkelpop al laten
weten dat hij iets uitzonderlijk zou doen op het festival. Op het
podium stonden alvast -- naast Proper-Sheppard zelf -- zeven blazers
en strijkers, een toetsenist, een drummer en een bassist. Ook ex-Arab
Strap gitarist Malcolm Middleton en een onbeduidende frêle Brussels
zangeres deden mee aan het unieke -- hadden we dat al vermeld? --
concert.
Tijdens de outro van opener “Technology Won't Save Us” overspoelt
het collectief nog de aangewaaide dreunen van de Boiler Room, maar
nog maar eens doorkruisen randgeluiden te vaak het optreden van Sophia.
Leuk idee, zo'n intiem unicum, maar volgende keer echt toch eens beter
nadenken over de locatie. Proper-Sheppard had geen oog dicht gedaan
voor het uitzonderlijke evenement, maar wij laten onze slaap niet
voor slappe versies van “Where Are You Now?” of “Oh
My Love”. Prima setlist nochtans, maar volgende keer toch wat
minder exclusief, graag.
jp, jvdb en pf, Goddeau.com, 22.08.2007
Review 8
Beaucoup de musiciens (cordes et cuivres) autour d'un Robin Propper-Shepard
très loquace (et chevelu) qui fait quasiment des sketches entre
les chansons. Genre "on va faire une chanson rock. Je sais, ça
ne devait être qu'acoustique. Mais si vous voulez de l'acoustique,
il faut aller voir Juliette Lewis and the licks" avant d'enchaîner
avec un titre... acoustique.
Pure FM blog, 17.08.2007
Review 9
Well…I was waiting so long to see this unique concert and it
passed so fast…
Only one hour for a Sophia gig is a medieval torture.
Anyway…
No words would be intense enough to explain and describe the planet
where Robin and all his musicians took us…
Short but so wonderful.
And before the set, The Cure were around…
“Friday, I’m in love…”
So appropriate…
Also a great surprise : Malcolm Middelton was there, playing guitar!
During the installation, Robin was on stage, looking very concentrated,
he told us during the set that he was very nervous and couldn’t
sleep the night before.
The set began with TWSU and it was the start of an avalanche of emotions,
following by “Lost”, very intense, sensitive.
Robin was in great form, he talked a lot with us and explain how “Oh
my love” should be a duet in a first version : the occasion
to give us a present : a mysterious and charismatic women from Brussel,
Melanie De Biasio. She sang with him twice and it was very special,
surprising, and magic.
We had a moving “Where are you now”, “Twilight at
the Hotel Moskow” wich was great, the beautiful “Birds”
that almost made me cry and a fantastic version of “Bastards”,
I was completely hypnotized…
The masterpieces like “Desert song no.2” and “The
Sea” left me groggy.
And “Easy” was very intense, Robin seems so possessed
when he sings, he’s very impressive and moving.
The beautiful “Directionless” rang the end of the gig
(bloody hour), a very emotionnal moment, Robin says why this song
is still very important for him.
An incredible, amazing concert, with smiling musicians and a very
funny, talking and touching Robin.
Belgium loves you so much! And you give us the same in return with
moment like this one.
Thank you Robin and thank you to the Sophia Collective for lighting
stars in our heart…
Can’t wait for the next!
Astrid Baudine, 19.08.2007
Review 10
strijkorkest, rustige deprimuziek, een pracht zanger, een niet gerepteerde
show (enig uniek concert)
Robin Proper speelt alternatief mijn hart dood met het duozang van
"Oh My Love" had blijkbaar niet gesoundcheckt toen de zangeres onverstaanbaar
meezong strompelde ze met pijnlijk gezicht en monitor oortje al na
2 zinnen weg. Robin proper Sheppard viel tijdens the sea over een
versterker en daarna met de dood in zijn ogen zong hij zelf nog beter...na
deze show was de sfeer zwaarmoedig, en had ik zoiets van: Sophia is
bloedmooi.
Spinyopaat, spinyopaat.blogspot.com, 21.08.2007
Review 11
Robin Proper-Sheppard had voor de gelegenheid een strijkkwartet en
een blazerssectie meegenomen. Het gevaar van een optreden dat verzuipt
in een zee van bombast ligt daarmee op de loer, maar gelukkig werden
de extra instrumenten slechts ingezet wanneer zij echt iets hadden
toe te voegen. En dan kun je wel denken dat je een man van 26 bent
die stevig in het leven staat, als Robin Proper-Sheppard zijn ingetogen
nummers op zo’n overtuigende wijze op je loslaat sta je daar
gewoon te janken als een klein kind. Met Sonic Youth mijn hoogtepunt
van Pukkelpop 2007.
Frank, darkmatter.hyves.nl, 20.08.2007
Review 12
Maar ondertussen werd het hoog tijd om af te zakken naar de Marquee,
waar een flinke brok emotie stond te wachten. Enkele jaren geleden
slaagde Sophia er op Pukkelpop in om me tot tranen toe te bewegen.
Zou de band rond voormalig God Machine-voorman Robin Proper-Sheppard
hier opnieuw in slagen ? Alle ingrediënten waren ervoor aanwezig.
De prachtige songs (zoals The sea, The desert song, Twilight at the
Hotel Moscow) en de unieke setting : voor de gelegenheid had Proper-Sheppard
zich omringd met een strijkerskwartet en een blazerssectie. Tevens
mocht de Brusselse jazz-zangeres Melanie De Biasio enkele nummers
vocaal bijspringen. Proper-Sheppard heeft blijkbaar een speciale band
met België. Na het overlijden van God Machine-compaan Jimmy Fernandez
begon hij immers met een schone lei in Brussel. Er valt nog steeds
zeer weinig te lachen tijdens een optreden van Sophia. Maar het is
zo verdomde mooi. En dan te denken dat zonder het plotse overlijden
van Jimmy Fernandez deze prachtige muziek wellicht nooit het licht
zou hebben gezien.
Peter Prong, peterprong.bogspot.com, 20.08.2007
Photos by Studio Brussel
Photos by Thomas Dhanens, GoForMusic.be
Photos by PureFM
Photos by Gie Knaeps
Photos by Joris Bulckens (jokko.be)
Photo by Koen Bauters
Photos by Astrid Baudine
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Photos by Nathalie Derhé
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Photos by Frank
|