Sophia - 19/08/16: Pukkelpop, Kiewit (BE)




Set list



Review 1
Sophia: Licht aan het eind van een pikdonkere tunnel
De oudere jongeren van Pukkelpop troepten gisterenavond samen in de Club voor Sophia. De eeuwig dolende Robin Propper-Sheppard kerfde diep in zijn ziel en beroerde ook bij u en ons meer dan één gevoelige snaar.
Sommige mensen zijn niet gemaakt voor geluk en innerlijke rust. Vraag dat maar aan Robin Propper-Sheppard, frontman van Sophia, May Queens en The God Machine, dat op Pukkelpop 1993 een levensveranderend concert speelde – toen Propper-Sheppard vroeg wie daarbij was, gingen veel handen in de lucht. Om maar te zeggen: de man heeft zeer trouwe fans in ons land.
Zij kregen met ‘Resisting’ (“we could have all cried all day”) en ‘The Drifter’ (“maybe I should just pack my things and go”) meteen twee emotionele opdoffers voor de kiezen uit de nieuwste Sophia-plaat, As We Make Our Way (Unknown Harbours). Ook ‘California’ kwam uit dat album, het eerste in zeven jaar, maar de druilerige tekst (“the sun isn’t everything”) sloeg ook een beetje op de sfeer in de Club.
Daar kwam met het oude ‘Oh My Love’, zowat Sophia’s enige radiohit, verandering in: overal zagen we mensen met gesloten ogen “I can’t wait forever for you to say you love me” meelippen, en vanaf dan hield Propper-Sheppard ons in een emotionele wurggreep die hij niet meer zou lossen.
We konden maar één ding denken: god, wat missen wij Duyster op de radio
“Now we’re gonna rock some more old school shit”, zei Propper-Sheppard met een sardonische grijns, waarna we bij het bloedmooie, maar intrieste ‘So Slow’(uit het twintig jaar oude debuut Fixed Water) maar één ding konden denken: god, wat missen wij Duyster op de radio. Nog dieper sneed ‘Bastards’, dat met zijn snoeiharde tekst haast als een biecht klonk, terwijl de muziek even naar soul zweemde: “Some men are bastards, some men are swine, but most are just afraid to be alone all the time.”
Wisten we toen al niet meer waar we het hadden, dan werden we in de finale ei zo na helemaal uit het lood geslagen: ‘Desert Song’ scheurde van verstilde slowcore open naar ziedende postrock, ‘Another Shade in Your Darkness’ liet horen dat er onder de bodem nóg meer diepte gaapte en ‘You Say It’s Alright’ ontnam ons alle verdere illusies: “It’s not alright at all.”
Maar voor u zich zorgen gaat maken over ons en de andere Sophia-fans: in slotsong ‘It’s Easy to Be Lonely’, met een koortje van jong volk op het podium, liet Propper-Sheppard weer wat licht schijnen in de pikdonkere tunnel: “We’re the sum of our choices and the chances we take.” Fantástisch concert: u zou gek zijn om ze eind oktober te missen in de AB.
Pieter Coupé, De Morgen, 20/08/2016


Review 2
Een kwarteeuw geleden bracht hij talloze tieners op Pukkelpop in overdrive met The God Machine. Diezelfde gave is Robin Proper-Sheppard nooit kwijtgespeeld. Alleen won fragiliteit het van een imposante gitaarmuur, toen God en Machine werden afgezworen, ten voordele van uitgepuurde romantiek en onpeilbare treurnis bij Sophia.
De voorbij zeven jaar liet de in Brussel aangespoelde Amerikaan zijn fans vruchteloos verlangen naar nieuw werk, maar met As We Make Our Way (Unknown Harbours) is Sophia deze lente dan toch teruggekeerd van een lange omvaart. Bij de voorstelling in de Brusselse Botanique liet de frontman twee uur lang een loodzwaar anker neer in je gemoed. Niet alleen door de zwaarmoedige sfeer in zijn songs, maar ook door de machtige postrockstormen die zijn begeleidingsgroep ontketende.
De eeuwig melancholische antiheld blijkt vandaag zelfs weer erg dicht aan te schurken tegen The God Machine met knetterende feedback, grofgebekte gitaren en donderende drums. Het grote voordeel van die heavy aanpak? Je hoort niet àlle sombere beslommeringen van de zanger. "We could have cried all day", verwelkomt Proper-Sheppard zijn publiek dezer dagen bijvoorbeeld met een gesmoorde snik. "And, yeah, some days I suppose we did." Hou zakdoek en wurgtouw toch maar in de aanslag.
Gunter Van Assche, De Morgen, 19/08/2016


Photo by Christophe Demunter




Photos by Wouter Van Vaerenbergh (Focus-Knack)







Photo by Kevin Planckaert

Photo by Tim Vervaet



Photo by Canvas.be