Sophia - Jul. 13 '08: Cactus Festival, Bruges (BE) (+ string section)



Set list
The Sea
Within Without
Oh My Love
I'd Rather
Birds
Desert Song No. 2
Razorblades
Pace
Lost
So Slow
The River Song


Band
Vocals + guitar: Robin Proper-Sheppard
Drums: Jeff Townsin
Guitar: Malcolm Middleton
Keyboards: Stephen Jones
Guitar: Alan MacFeely
Bass: Steve Hackett
Trumpet: Andrew Blick
String section: directed by Calina de la Mare


Review 1
Zowat alle aanwezigen waren het er roerend over eens: het muzikale niveau op de slotdag van het Cactusfestival lag dit jaar opvallend hoog. Met een programma dat vreemde stilistische zwenkingen maakte, wisten de organisatoren het publiek in het Brugse Minnewaterpark zondag van het ene hoogtepunt naar het andere te loodsen.
Na uitstekende optredens van Phosphorescent, DeVotchKa, Shantel, Arsenal en The Kills werd het podium tegen acht uur vrijgemaakt met Sophia (****), de groep van zanger en liedjesschrijver Robin Proper- Sheppard, die voor de gelegenheid werd aangevuld met een strijkkwintet en een trompettist. Het resutaat was een prachtig concert dat veel forser en dus minder intimistisch klonk dan een jaar of acht geleden, toen Sophia een soortgelijke formule al eens uitprobeerde tijdens De Nachten in Antwerpen. 'Oh My Love', 'Pace' en 'Lost' zaten stevig in de gitaren, maar tegelijk zorgden de fraaie vioolarrangementen ervoor dat je de melancholische teneur van de nummers nooit uit het oor verloor. Dat Proper-Sheppard geen vrolijke Frans is, werd nog maar eens duidelijk in het pakkende 'So Slow' en met 'The River Song' tekende Sophia zelfs voor een van de meest bezwerende momenten van het Cactusweekend. Alleen jammer dat de frontman tussen de nummers door eindeloos bleef doordreinen over 'Belgian Waffles' en de onvindbaarheid van witte sokken. Mocht de man zijn mond hebben gehouden, dan was de magie wellicht totaal geweest.
Dirk Steenhaut, De Morgen, 14/07/2008

Review 2
Had a really great time at the concert. Robin was in a playfull mood. I was glad it started since the rest of the festival wasn't spectacular except for The B52s on Friday night. I was hoping for The Sea as an opener and my wished came true. Nice version, seems like Robin was a bit nervous (saw some shaking legs from the front row). First surprise of the evening was Within without. A very beautiful version. Like listening to the studio version. Most of the slower, more quiter songs were like that if you closed your eyes. Then came the crowd pleaser Oh My Love, followed by possibly my highlight of the evening, I'd rather. Can't really describe it. Just another great song from what I think is the best Sophia album ! Really came alive, he should play it more often! The next song could only be slightly less brilliant it seemed although Birds did a really good attempt to try to top the previous song. Love the lyrics in this one. Another great moment was the intro to Desert Song No 2 with the strings in full effect. It send shivers down my back. After that came Razorblades. Nice surprise and really well played. Especially the ending I thought came off wonderfully. Pace was another song thrown in for the less fanatic fans but it formed a nice pair together with Lost. After that Bastards should have been played but due to lack of time, it wasn't played. Sadly, also for our trumpetist who came on and then vanished when Robin said he wasn't playing it. Oh well, one of my favourites but it was chosen over The Sea last year on Pukkelpop so... Then a very intense version of So Slow with only Robin and the string section. This was picked over Last Night I Had A Dream, which apparently Wouter had requested. But Robin was right. If you have strings, use them as much as possible ! The ending as expected with River Song, concluded a memorable evening.

Jeroen, Sophia forum, 14/07/2008

Review 3
The Kills zoekt het plezier meer in de steegjes van indierock-land. Het duo weet met moeite de aandacht vast te houden, al spelen ze geen slechte set. Ze vormen wel een goede brug naar Sophia. Singer-songwriter Robin Proper-Sheppard doet er hier nog een schepje bovenop door zijn stemmige sound te voorzien van een strijkerssectie. Erg indrukwekkend, alleen jammer dat Proper-Sheppard zoveel babbelt over sokken.
Saskia Videler, LiveXS.nl, 15/07/2008

Review 4
Dezelfde schoonheid, maar minder gemeen, was van muzikale aard bij het optreden van Sophia. Voor de gelegenheid op het podium met een extended line-up, inclusief strijkers, en daarmee voor het Cactusfestival al getipt als hét optreden van deze editie. Welingelichte bronnen die dit beweerden mogen in de rij gaan staan voor een kus van de juf want Sophia gaf inderdaad een schitterend concert. Niet het allerbeste van dit festival, maar wel bij de beteren.
Pieter Devriese, CuttingEdge.be, 15/07/2008

Review 5
Voor wie we dan wél naar Brugge waren afgezakt? Zonder aarzelen voor Sophia (****). Reeds vanaf het moment dat hij, ergens midden de jaren negentig met The God Machine, onze trommelvliezen aan flarden ramde op Pukkelpop, dragen we Robin Proper-Sheppard een zeer warm hart toe. En omdat er voor de gelegenheid opnieuw een String-ensemble aan de groep werd toegevoegd, trokken we voor deze passage met veel plezier nog eens een propere onderbroek aan. Want was het immers niet met een gelijkaardige bezetting dat Sophia ons, weerom op de Kiewitse wei, had leren kennismaken met het begrip 'kippenvelmoment'?
Bij opener 'The Sea' wisten we het al: dit komt goed. De stem van Sheppard klonk stukken beter dan vorig jaar in de Gentse Vooruit en de strijkers konden de trage nummers duidelijk naar een hoger niveau tillen. Het merendeel van die trage nummers zit geclusterd op de ep's 'Fixed water' en 'The Infinite Circle', beide exponenten van droefenis ter nagedachtenis van de te vroeg overleden bassist van The God Machine, Jimmy Fernandez. Dat violen en cello, gecombineerd met zinsneden als 'I try to close my eyes, But I'm afraid of the dark, I see you everywhere [...] But death comes so slow, When you're waiting, When you're waiting to be taken, And death comes so slow, When it's all you want, And it takes the ones that don't' ('So slow') door merg en been sneden, was dan ook niet verwonderlijk. Vooraan in de set ook het prachtige 'I'd rather', het van trompet voorziene 'Birds' en de (what's in a name) meezing-singles 'Oh My Love' en 'Pace'. Het wat hardere werk kwam dan weer van 'Desert Song No.2' (trage strijkers en zachte zang die exploderen in een wolk van gitaren) en de klassieke afsluiter 'The River Song'.
Niet al onze favorieten passeerden de revue, daarvoor kon Sophia over een kleine twee uur te weinig tijd beschikken, en het lichte gekraak in de microfoonleiding en het heen-en-weer gebabbel tussen zanger en publiek over 'Belgian waffels' waren kleine smetjes, maar we vergeven het Robin Proper-Sheppard met zeer veel liefde.
Philippe Wuidar, 14/07/2008, fieliep.blogspot.com






Photo by Marcel van den Assem


Photos by Anton Coene & Tim Broddin (wannabes.be)






















Photos by Julie Van Wezemael










Photos by Liesbeth Vander Elst




















Photos by Astrid Baudine














Photos by Nathalie Derhé




















Photos by Mina Van Elewyck










Photos by Leen De Roeck







Photos by Astrid Baudine