Sophia - Sep. 5 '15: Into The Great Wide Open festival, Vlieland (NL)

Review 1
Weer terug aan de Fortweg wordt het plotseling wel heel erg donker. Dreigende wolken pakken zich samen en de lucht kleurt er bijna groen van. Robin Proper-Sheppard, frontman van Sophia [bovenste foto] waarschuwt voor een fikse storm, die gelukkig wel uitblijft. Voor het eerst sinds zijn tijd in The God Machine, zo vertelt Proper-Sheppard, speelt hij weer eens een volledige set op zijn elektrische gitaar. Dat blijkt een uitstekende keuze, want de band klinkt er des te mooier bij. De sombermansrock wordt veel pittiger dan op plaat gebracht. Het zorgt voor een meeslepend optreden, vol dramatiek en harde gitaren. Die paar mensen die het mogelijke noodweer durfden te trotseren en naar de Fortweg zijn gekomen, krijgen het mooiste concert van de dag te zien. Waar het op plaat nogal eens richting muzikaal melodrama gaat, klinken de nummers nu fel en gedreven. De twee gitaren gieren om het hardst, terwijl een opgeruimd ogende Proper-Sheppard als vanouds over dood en hartzeer zingt. Wat jammer dat er zo weinig mensen bij dit prachtige optreden zijn.
Bart Breman, 06/09/2015, www.kindamuzik.net

Review 2
Dan is het tijd om in het hotel een extra trui aan te trekken om vervolgens naar de Fortweg te gaan. ’s Middags was het daar al erg koud en mede daarom is het zo goed als uitgestorven als ik er arriveer om Sophia te zien.
Het optreden van Robin Proper Sheppard is dus voor een heel select gezelschap. Of dat alleen door het weer komt of ook omdat hij niet echt bekend is in Nederland is niet duidelijk, maar voor mij was het het optreden waar ik het meeste naar uitkeek. Ik zag hem voor het laatst in 1993 met The God Machine en was toen overrompeld. In de jaren daarna heb ik vooral de albums Fixed Water en People Are Like Seasons honderden keren gedraaid, maar de sporadische keren dat Sophia in Nederland kwam voor een show had ik steeds gemist.
De show is voor mij een hereniging met een oude muzikale vriend. Wellicht ben ik daardoor niet objectief, maar voor mij was dit optreden het hoogtepunt van het weekend. Het tempo ligt laag, de teksten zijn somber en de gitaren klinken moddervet. De ijskoude lucht en de pikzwarte hemel zijn daarbij een passend decor.
www.mixedgrill.nl

Review 3
Al die mensen staan allemaal dicht op elkaar in dat bos omdat de temperatuur daar wat lekkerder is dan in de steenkoude duinen aan de Fortweg. Waar donkere wolken aan komen drijven en het bier uit je beker waait. Ideale omstandigheden kortom voor de intense droefsnuitenrock van Sophia, waarvan de afgelopen jaren jammer genoeg taal noch teken werd vernomen. Maar we horen zowaar een vertrouwd intens ontladend nieuw nummer te midden van oude Sophia-favorieten als So Slow en Oh My Love, door Robin Proper Sheppard nog altijd gezongen met zijn niets veranderde knauwstem. Dat Sophia misschien wat vergeten is en dat het freakin’ koud is bij het podium, zorgt dat er misschien zo’n 150 man bij het podium staat. Maar wie er is, verdomt het om weg te gaan, vastgegrepen door de wonderschone droefenis of de verwoestende noisestukken in de climaxen van The River of Desert Song No. 2.
Joris, 7/09/2015, kickingthehabit.nl


Photo by Sophie Luderer


Photo by Sjoerd Huismans (VPRO 3voor12)


Photos by Peter Boorsma